ლათინური ენა/ანბანი

ვიკიწიგნებიდან

ლათინური ანბანის თითქმის ყველა ასო ისევე იკითხება როგორც იწერება. კლასიკური ლათინურის ხანის ანბანი თანამედროვე ანბანისგან განსხვავდება იმით რომ მასში არ იყო j და w. ხოლო ასო V აღნიშნავდა ორ ბგერას u და w. ასო u გვიანდელი წარმოშვებისაა, თუმცა დღეს ლათინურ ტექსტებში იგი იწერება სადაც ბგერა u არის. ასო k ძალიან იშვიათად გამოიყენებოდა. ასოები y და z ჯერ კიდევ რომის რესპუბლიკის გვიანდელ ეტაპზე შემოვიდა ბერძნული ბგერების აღსანიშნავად.


ასო გამოთქმა მაგალითები
A ა. ასოთშეთანხმება ae იკითხება როგორც აი, ხოლო au როგორც ოუ carai, saepe, aut, laudo
B ბ. bs და bt იკითხება როგორც პს და პტ urbs, obtineo
C კლასიკურ ლათინურში ყოველთვის როგორც კ. ც-თ წაკითხვა გვიან შემოვიდა. ch იკითხება როგორც ქ cum, civis, facilis
D
E
F
G ყოველთვის როგორც გ
H
I ი. ხმოვნის წინ არბილებს ხმოვანს.
K
L
M
N
O ო. oe იკითხება როგორც ოი
P პ, ph - ფ, ბერძნულ სიტყვებში.
Q ყოველთვის გამოიყენება შეთანხმებაში qu (qv) და იკითხება კვ-თ. ელემენტი
R რ მაგარი რ.
S
T ყოველთვის როგორც ტ. th ასახავს ბერძნულ ბგერას თეტა. nationem, mentionem
U
V რბილი ვ, ქართულში ანალოგი არაა, ინგლისურ w-ზე რბილად. vivo, vinum
W დაბლიუ დაბალი იუ X ქს
Y უი ასახავს ბერძნულ ბგერას
Z

ხმოვნები ლათინურ ენაში იყო ან გრძელი ან მოკლე. გრძელი ხმოვანი ორჯერ გრძელია ვიდრე მოკლე, ტექსტებში იგი აღინიშნება ხმოვნის თავზე - ხაზით.